برو بو کن زمين کربلا را کز آن جا بشنوي بوي خدا را

مگر اي کربلا خاک بهشتي که خاکي مشک بو, عنبر سرشتي

اگر خاکي به معجر کيميايي بهشتي کعبه يي عرش خدايي

زمين کعبه همچون کربلانيست که او آغشته با خون خدا نيست

اگر خاک تو را دستي ببيزد به جاي خاک اشک و خون بريزد...